به دنبال سرنوشت

کاش از سرمی نوشت آنچه را که هرگز ننوشت.....

کاش می نوشت آنچه را باید می نوشت....

کاش جز این می نوشت که بد نوشت.....

کاش خوب می نوشت آنچه را که نوشت.....

کاش هرگز نمی نوشت آنچه را که نوشت.....

کاش نمی نوشت:سرنوشت ننوشت....گر نوشت بد نوشت.....

اما هرگز نمیتوان سرنوشت رااز سرنوشت

کاش به جای این خطوط به جامانده ی تیره که هر کلمه اش به تاراج کشیدن احساس است و

سرازیری اشک.......کمی رنگین می نوشت.....

کاش گر رنگین می نوشت همه را یکرنگ می نوشت....

کاش دورویی و دروغ نمی نوشت......

یا اگر آن را می نوشت در سطر آخر می نوشت.....

کاش می نوشت مهر و وفا.....

تیره و روشن نمیشد....

دروغ ومهمل نمیشد.....

آدم های قصه همه یکدل و یک زبون بودن....

نه واسه خوردن یه لقمه نون اجیر این و اون بودن.....

عشق واقعی....

دوستی ها صادقانه......

چه خوب چه بد هرکه نوشت.....

چه راست نوشت که نوشت

سرنوشت ننوشت گر نوشت بد نوشت......

                         اما هرگز نتوان سرنوشت را از سر نوشت..........